یاد مهربانی های بی دلیل افتادم
یلدایی و میوه آوردن های بهایی
یاد بالشت های یهویی و پتو هایی که تو زمستون روی سرم می کشیدی چون تو مادر بودی و سرمای منو حس میکردی...
مادر اون همه مهربانی رو با خودت بردی ...
و افسوس و آه برایمان باقی ماند ...
خامه از ذکر و نیایش تو خالی شده از زمزمه های صبحگاهی تو...
امیدوارم که خداوند مهربان که مهربانی تو نشان از مهربانی اوست تو را در جوار رحمت خودش قرار میدهد و بر درجات تو می افزاید ... روحت شاد باشد مادر جانمممم
بدصفت...برچسب : نویسنده : khateratemann97 بازدید : 28